59: Bambi

Bambi (Verenigde Staten, 1942): 69 minuten

In het bos wordt de nieuwe prins geboren: een hertenjong. Alle dieren in het bos komen naar hem kijken als hij geboren is. Zijn moeder noemt hem Bambi.

Met zijn vriendje Stampertje het konijn zet Bambi zijn eerste stappen in het bos. Hij loopt een beetje moeilijk, hij moet het nog goed leren. Stampertje vertelt aan Bambi hoe alles heet: vogel, vlinder, bloem. Een stinkdiertje krijgt van Bambi de naam bloem en is daar eigenlijk best verguld mee.

In de winter lijdt Bambi honger. Wel vermaakt hij zich in het begin van de winter met Stampertje op het ijs. Hij ontmoet een vrouwtjes hertenjong: Faline.

Af en toe komen er jagers in het bos. Op een kwade dag moeten Bambi en zijn moeder vluchten voor de jagers, maar zijn moeder wordt neergeschoten. Hoe zal Bambi het alleen redden?

"Bambi" is opnieuw een prachtig getekende, behoorlijk sentimentele Disney-film. De film heeft ook wat duistere kanten zoals in een van de laatste scenes als Faline en Bambi opgejaagd worden door een horde honden. Voor de allerkleinsten zal het misschien net iets te spannend zijn, maar verder is "Bambi" een prachtige familiefilm voor jong en oud.

Op IMDB, krijgt "Bambi" van ruim 112.000 mensen een waardering van 7,3 wat ik erg aan de lage kant vind.

   

Reacties op dit blog zijn meer dan welkom.

60: Aladdin

Aladdin (Verenigde Staten, 1992): 87 minuten

"Aladdin" is een wervelende tekenfilm van de Disney-studio's. Disney is bekend geworden door tekenfilms die met het gehele gezin kunnen worden bekeken. Mijn favoriete Disney-films zijn nog altijd de vroege films zoals: Sneeuwwitje en de zeven dwergen en Dombo. Bij Disney besloot men dat "Aladdin" wat meer eigentijds moest worden, met meer vaart, meer liedjes en meer grappen en grollen. Daar zijn ze uitstekend in geslaagd.

"Aladdin" is gebaseerd op het beroemde verhaal van "Aladdin en de wonderlamp" uit de vertellingen van duizend en een nacht. Aladdin is een arm straatschoffie met een hart van goud die als onafscheidelijke metgezel het aapje Abu heeft. Om aan voedsel te komen, stelen ze dat uit de stalletjes in de stad.

In de stad staat ook het paleis van de sultan. De sultan heeft een prachtige dochter, Jasmine, naar wiens hand alle prinsen dingen. Ook heeft hij een kwaadaardige vizier, Jaffar, die op de macht belust is en die ook een onafscheidelijke metgezel heeft: de papegaai Iago.

Ik vind "Aladdin" een heerlijke tekenfilm om naar te kijken, vol vaart, met heel veel humor en met een prachtige rol van de geest uit de lamp. Eigenlijk is deze Disney-film in tegenstelling tot de meeste andere Disney-films niet zo geschikt voor de allerkleinsten, maar verder kan iedereen hier veel plezier aan beleven.

Op IMDB krijgt "Aladdin" van ruim 300.000 mensen een waardering van 8,0

  

Reacties op dit blog zijn meer dan welkom.

61: Être et avoir

Être et avoir (Frankrijk, 2002): 101 minuten: Regisseur Nicolas Philibert

In een klein dorpje ergens op het Franse platteland staat een lagere school waarin een onderwijzer les geeft aan een groepje van ongeveer 12 kinderen, variërend in leeftijd van 4 tot 11 jaar.

Op de school geeft de onderwijzer met veel geduld en liefde voor de kinderen les. Het klasje wordt gevolgd tijdens de lessen, maar soms ook bij de kinderen thuis, waar ze de koeien melken of onder het toezicht van hun ouders rekensommen maken.

Een prachtige documentaire over een bevlogen schoolmeester en zijn klas.


Op IMDB krijgt "Être et avoir" van iets minder dan 7.200 mensen een waardering van 7,9.

   

Reacties op dit blog zijn meer dan welkom.
 

Mijn film top 100: de stand van zaken

Mijn top 100 films:

100 Billy Elliot (Groot Brittannië, 2000): 107 minuten: Regisseur: Stephen Daldry (110.000, 7,7)
99 The unbearable lightness of being (Verenigde Staten, 1988): 164 minuten: Regisseur: Philip Kaufman (30.000, 7,4)
98 Urga (Rusland, 1991): 112 minuten: Regisseur Nikita Mikhalkov (3.000, 7,8)
97 Mifune's last song (Denemarken, 1999): 101 minuten: Regisseur Soren Kragh Jacobson (7.000, 7,2)
96 Pranzo di Ferragosto (Italië, 2008): 72 minuten: Regisseur: Gianni di Gregorio (3.000. 7,0)
95 Kaos (Italië, 1985): 180 minuten: Regisseurs: Paolo & Vittorio Taviani (2.000, 8,0)
94 Invictus (Verenigde Staten, 2009): 128 minuten: Regisseur Clint Eastwood (139.000, 7,3)
93 Once were warriors (Nieuw-Zeeland, 1994 ): 100 minuten: Regisseur: Lee Tamahori (29.000, 7,9)
92 Earth (Groot Brittannië, 2007): 94 minuten: Regisseurs: Alastair Fothergill & Mark Linfield (14.000, 8,0)
91 Estomago (Brazilië, 2007 ): 107 minuten: Regisseur Marcos Jorge (4.500, 7,8)
90 Münchhausen (Duitsland, 1943): 110 minuten: Regisseur: Josef von Baky (1.600, 7,2)
89 Mon Oncle (Frankrijk, 1957): 110 minuten: Regisseur Jacques Tati (16.000, 7,8)
88 Zatoichi (Japan, 2003): 111 minuten: Regisseur: Takeshi Kitano (45.000, 7,6)
87 College (Verenigde Staten, 1927): 65 minuten: Zwart-wit: Regisseurs James W. Horne & Buster Keaton (4.000, 7,1)
86 De nieuwe wildernis (Nederland, 2013): 98 minuten: Regisseurs Mark Verkerk & Ruben Smit (1.400, 7,3)
85 Loving Vincent (Groot Brittannië, 2017): 95 minuten: Gedeeltelijk zwart-wit: Regisseurs: Dorota Kobiela & Hugh Welchman (37.000, 7,8)
84 Fucking Åmål (Zweden, 1998): 87 minuten: Regisseur: Lukas Moodysson (47.000, 7,6)
83 Brokeback Mountain (Verenigde Staten, 2003): 129 minuten: Regisseur: Ang Lee (300.000, 7,7)
82 The English Patient (Verenigde Staten, 1996): 155 minuten: Regisseur: Anthony Minghella (160.000, 7,4)
81 Dersu Uzala (Japan, 1975) : 135 minuten: Regisseur Akira Kurosawa (21.000, 8,3)
80 Ikiru (Japan,1952): 137 minuten: Zwart-wit: Regisseur: Akira Kurosawa (56.000, 8,3, 123)
79 Pinokkio (Verenigde Staten, 1940): 88 minuten (110.000, 7,5)
78 Fietsendieven (Italië, 1948): 86 minuten: Zwart-wit: Regisseur Vittorio de Sica (124.000, 8,3, 97)
77 The Goldrush (Verenigde Staten, 1925): 69 minuten: Zwart-wit: Regisseur: Charles Chaplin (85.000, 8,2, 137)
76 Songs from the second floor (Zweden, 2000): 95 minuten: Regisseur: Roy Andersson (15.000, 7,7)
75 Raging Bull (Verenigde Staten, 1980): 124 minuten: Zwart-wit & Kleur: Regisseur: Martin Scorcese (180.000, 8,2, 125)
74 The Straight story (Verenigde Staten, 1999): 107 minuten: Regisseur: David Lynch (74.000, 8,0)
73 The Jungle Book (Verenigde Staten, 1967): 78 minuten: Disney (150.000, 7,6)
72 Our little sister (Japan, 2015): 122 minuten: Regisseur: Kore-Eda Hirokazu (9.000, 7,5)
71 The story of film (Ierland, 2011): 15 uur: Zwart-wit en kleur: Samensteller en verteller: Mark Cousins (3.500, 8,4)
70 Shackleton (Groot Brittannië, 2002): 204 minuten: Regisseur Charles Sturridge (2.400, 7,7)
69 Gandhi (Groot Brittannië, 1982): 180 min: Regisseur Richard Attenborough (200.000, 8,1, 228)
68 Belle en het beest (Verenigde Staten, 1991): 82 minuten: Regisseur: Gary Trousdale & Kirk Wise (380.000, 8,0, 244)
67 Into the wild (Verenigde Staten, 2007): 140 minuten: Regisseur Sean Penn (520.000, 8,1, 188)
66 The graduate (Verenigde Staten, 1967): 101 minuten: Regisseur Mike Nichols (236.000, 8,0)
65 Il Postino (Italië, 1994): 104 minuten: Regisseur Michael Radford (30.000, 7,7)
64 High Noon (Verenigde Staten, 1952): 81 minuten: Regisseur Fred Zinnemann (90.000, 8,0)
63 The bridges of Madison County (Verenigde Staten, 1995): 128 minuten: Regisseur Clint Eastwood (65.000, 7,6)
62 Paul dans sa vie (Frankrijk, 2005): 103 minuten: Regisseur Rémi Mauger (90, 7,8)

Opmerking: de cijfers tussen haakjes op het eind geven het aantal waarderingen op IMDB en de hoogte van die waardering. Een eventueel derde cijfer geeft de plaats op de IMDB top 250 weer.

Verdeeld per jaar:
77 The Goldrush (Verenigde Staten, 1925): 69 minuten: Zwart-wit: Regisseur: Charles Chaplin (85.000, 8,2, 137)
87 College (Verenigde Staten, 1927): 65 minuten: Zwart-wit: Regisseurs James W. Horne & Buster Keaton (4.000, 7,1)
79 Pinokkio (Verenigde Staten, 1940): 88 minuten (110.000, 7,5)
90 Münchhausen (Duitsland, 1943): 110 minuten: Regisseur: Josef von Baky (1.600, 7,2)
78 Fietsendieven (Italië, 1948): 86 minuten: Zwart-wit: Regisseur Vittorio de Sica (124.000, 8,3, 97)
80 Ikiru (Japan,1952): 137 minuten: Zwart-wit: Regisseur: Akira Kurosawa (56.000, 8,3, 123)
64 High Noon (Verenigde Staten, 1952): 81 minuten: Regisseur Fred Zinnemann (90.000, 8,0)
89 Mon Oncle (Frankrijk, 1957): 110 minuten: Regisseur Jacques Tati (16.000, 7,8)
73 The Jungle Book (Verenigde Staten, 1967): 78 minuten: Disney (150.000, 7,6)
66 The graduate (Verenigde Staten, 1967): 101 minuten: Regisseur Mike Nichols (236.000, 8,0)
81 Dersu Uzala (Japan, 1975) : 135 minuten: Regisseur Akira Kurosawa (21.000, 8,3)
75 Raging Bull (Verenigde Staten, 1980): 124 minuten: Zwart-wit & Kleur: Regisseur: Martin Scorcese (180.000, 8,2, 125)
69 Gandhi (Groot Brittannië, 1982): 180 min: Regisseur Richard Attenborough (200.000, 8,1, 228)
95 Kaos (Italië, 1985): 180 minuten: Regisseurs: Paolo & Vittorio Taviani (2.000, 8,0)
99 The unbearable lightness of being (Verenigde Staten, 1988): 164 minuten: Regisseur: Philip Kaufman (30.000, 7,4)
98 Urga (Rusland, 1991): 112 minuten: Regisseur Nikita Mikhalkov (3.000, 7,8)
68 Belle en het beest (Verenigde Staten, 1991): 82 minuten: Regisseur: Gary Trousdale & Kirk Wise (380.000, 8,0, 244)
93 Once were warriors (Nieuw-Zeeland, 1994 ): 100 minuten: Regisseur: Lee Tamahori (29.000, 7,9)
65 Il Postino (Italië, 1994): 104 minuten: Regisseur Michael Radford (30.000, 7,7)
63 The bridges of Madison County (Verenigde Staten, 1995): 128 minuten: Regisseur Clint Eastwood (65.000, 7,6)
82 The English Patient (Verenigde Staten, 1996): 155 minuten: Regisseur: Anthony Minghella (160.000, 7,4)
84 Fucking Åmål (Zweden, 1998): 87 minuten: Regisseur: Lukas Moodysson (47.000, 7,6)
97 Mifune's last song (Denemarken, 1999): 101 minuten: Regisseur Soren Kragh Jacobson (7.000, 7,2)
74 The Straight story (Verenigde Staten, 1999): 107 minuten: Regisseur: David Lynch (74.000, 8,0)
100 Billy Elliot (Groot Brittannië, 2000): 107 minuten: Regisseur: Stephen Daldry (110.000, 7,7)
76 Songs from the second floor (Zweden, 2000): 95 minuten: Regisseur: Roy Andersson (15.000, 7,7)
70 Shackleton (Groot Brittannië, 2002): 204 minuten: Regisseur Charles Sturridge (2.400, 7,7)
88 Zatoichi (Japan, 2003): 111 minuten: Regisseur: Takeshi Kitano (45.000, 7,6)
83 Brokeback Mountain (Verenigde Staten, 2003): 129 minuten: Regisseur: Ang Lee (300.000, 7,7)
62 Paul dans sa vie (Frankrijk, 2005): 103 minuten: Regisseur Rémi Mauger (90, 7,8)
92 Earth (Groot Brittannië, 2007): 94 minuten: Regisseurs: Alastair Fothergill & Mark Linfield (14.000, 8,0)
91 Estomago (Brazilië, 2007 ): 107 minuten: Regisseur Marcos Jorge (4.500, 7,8)
67 Into the wild (Verenigde Staten, 2007): 140 minuten: Regisseur Sean Penn (520.000, 8,1, 188)
96 Pranzo di Ferragosto (Italië, 2008): 72 minuten: Regisseur: Gianni di Gregorio (3.000. 7,0)
94 Invictus (Verenigde Staten, 2009): 128 minuten: Regisseur Clint Eastwood (139.000, 7,3)
71 The story of film (Ierland, 2011): 15 uur: Zwart-wit en kleur: Samensteller en verteller: Mark Cousins (3.500, 8,4)
86 De nieuwe wildernis (Nederland, 2013): 98 minuten: Regisseurs Mark Verkerk & Ruben Smit (1.400, 7,3)
72 Our little sister (Japan, 2015): 122 minuten: Regisseur: Kore-Eda Hirokazu (9.000, 7,5)
85 Loving Vincent (Groot Brittannië, 2017): 95 minuten: Gedeeltelijk zwart-wit: Regisseurs: Dorota Kobiela & Hugh Welchman (37.000, 7,8)

Films die ik gezien heb in de bioscoop:
100 Billy Elliot (Groot Brittannië, 2000): 107 minuten: Regisseur: Stephen Daldry (110.000, 7,7)
98 Urga (Rusland, 1991): 112 minuten: Regisseur Nikita Mikhalkov (3.000, 7,8)
97 Mifune's last song (Denemarken, 1999): 101 minuten: Regisseur Soren Kragh Jacobson (7.000, 7,2)
96 Pranzo di Ferragosto (Italië, 2008): 72 minuten: Regisseur: Gianni di Gregorio (3.000. 7,0)
93 Once were warriors (Nieuw-Zeeland, 1994 ): 100 minuten: Regisseur: Lee Tamahori (29.000, 7,9)
91 Estomago (Brazilië, 2007 ): 107 minuten: Regisseur Marcos Jorge (4.500, 7,8)
88 Zatoichi (Japan, 2003): 111 minuten: Regisseur: Takeshi Kitano (45.000, 7,6)
86 De nieuwe wildernis (Nederland, 2013): 98 minuten: Regisseurs Mark Verkerk & Ruben Smit (1.400, 7,3)
84 Fucking Åmål (Zweden, 1998): 87 minuten: Regisseur: Lukas Moodysson (47.000, 7,6)
83 Brokeback Mountain (Verenigde Staten, 2003): 129 minuten: Regisseur: Ang Lee (300.000, 7,7)
82 The English Patient (Verenigde Staten, 1996): 155 minuten: Regisseur: Anthony Minghella (160.000, 7,4)
74 The Straight story (Verenigde Staten, 1999): 107 minuten: Regisseur: David Lynch (74.000, 8,0)
65 Il Postino (Italië, 1994): 104 minuten: Regisseur Michael Radford (30.000, 7,7)63 The bridges of Madison County (Verenigde Staten, 1995): 128 minuten: Regisseur Clint Eastwood (65.000, 7,6)


Regisseurs met meer dan 1 film op de lijst:
Clint Eastwood
94 Invictus (Verenigde Staten, 2009): 128 minuten: Regisseur Clint Eastwood (139.000, 7,3)
63 The bridges of Madison County (Verenigde Staten, 1995): 128 minuten: Regisseur Clint Eastwood (65.000, 7,6)

Akira Kurosawa
81 Dersu Uzala (Japan, 1975) : 135 minuten: Regisseur Akira Kurosawa (21.000, 8,3)
80 Ikiru (Japan,1952): 137 minuten: Zwart-wit: Regisseur: Akira Kurosawa (56.000, 8,3, 123)

62: Paul dans sa vie

Paul dans sa vie (Frankrijk, 2005): 103 minuten: Regisseur Rémi Mauger

In het westen van Normandië woont de 75-jarige boer Paul Bedel.

Samen met zijn 2 zussen runt hij een boerderij volgens de aloude methode. Hij heeft wel een oude tractor en een oude maaimachine, maar verder doen zij het meeste met de hand.

Gedurende een jaar, vier seizoenen lang worden Paul en zijn zussen gevolgd bij hun werk op de boerderij. Er gebeurt van alles: de koeien worden gemolken, aardappelen gezaaid, mest over het land verspreid, touw gemaakt, boter gekarnd en de kippen gevoerd.

Al met al krijgt de kijker een zeer goed inzicht in van waar het bij het boerenleven om draait. Een pracht van een documentaire die ik al zo'n 5 keer heb gezien!


Op IMDB krijgt "Paul dans sa vie" van slechts 90 mensen een waardering van 7,8.

   

Reacties op dit blog zijn meer dan welkom.
 

Annie M.G. Schmidt & Fiep Westendorp (tekeningen): Pluk van de Petteflet

Annie M.G. Schmidt & Fiep Westendorp (tekeningen): Pluk van de Petteflet (Nederland, 1971): 166 blz: Uitgeverij Querido

Waarschijnlijk is geen enkel Nederlands kinderboek zo bekend als Pluk van de Petteflet. Veel mensen van mijn leeftijd zullen het voorgelezen hebben gekregen door hun ouders en veel van die mensen zullen het ook weer aan hun kinderen hebben voorgelezen. Zelf heb ik het boek pas in 1998 voor het eerst gelezen. Ik heb het boek nu op mijn gemak voor de derde keer of vierde keer gelezen en zoals wel vaker bij echt goede boeken vind ik het na iedere herlezing nog beter dan de vorige keer dat ik het las.

Pluk is een vriendelijk en behulpzaam jongetje met een klein rood kraanwagentje dat altijd in de stad rondrijdt op zoek naar mensen en dieren in nood om die dan te helpen. Nu zoekt hij een plek om te wonen. Hij vindt een plekje in het torentje van de Petteflet. Samen met vriendjes als de Stampertjes, Aagje, meneer Pen, Dollie de duif, de Lispeltuut en Zaza de kakkerlak maakt hij allerlei avonturen mee.

Een citaat:
- "O ja?" zei de wolf. "Zou dat het zijn? Ik dacht het kwam door de kool en de geit." "Wat? Wat gebeurde er dan met een kool en een geit?" "Ik heb een keer een kool opgegeten," zei de wolf. "Een kool? Maar wolven eten toch geen kool?" "Nee, dat is zo. Maar deze kool zat in een geit. Hij was verpakt in een geit" "Aha, je bedoelt dat je een geit hebt opgegeten?" De wolf knikte. "Heel lang geleden ...," zei hij zacht en hij keek Pluk aan met schaamte in z'n ogen. "Praten we niet meer over ...,"  zei Pluk. "Per slot heb ik wel eens een kip opgegeten. Wél gebraden natuurlijk."

De tekst van Annie M.G. Schmidt is natuurlijk goed, maar wat "Pluk van de Petteflet" echt tot een geweldig boek maakt zijn de prachtige tekeningen van Fiep Westendorp. Ik ken weinig boeken met zo tot de verbeelding sprekende illustraties.

Bij veel mensen heerst de misvatting dat kinderboeken per definitie geen literatuur kunnen zijn. Ik vraag mij hardop af of er een Nederlandstalig boek voor volwassenen is dat net zo veel indruk op mij heeft gemaakt als dit boek van het duo Schmidt en Westendorp. Het antwoord op deze vraag is eenvoudig nee.

   

Reacties op dit blog zijn meer dan welkom.

63: The bridges of Madison County

The bridges of Madison County (Verenigde Staten, 1995): 128 minuten: Regisseur Clint Eastwood

Als Fransesca Johnson is overleden lezen haar 2 kinderen haar laatste wil, waarin staat dat ze gecremeerd wil worden en dat haar as moet worden uitgestrooid bij eeen bepaalde brug. De kinderen zijn stomverbaasd, maar lezen over het verhaal van de liefde van hun moeder en een voorbijtrekkende fotograaf.

Gedurende 4 dagen in 1965, terwijl de echtgenoot en 2 kinderen van Fransesca op pad waren om een prijswinnende stier tentoon te stellen, komt de fotograaf Robert Kincaid, die enigszins verdwaald is, langs op de boerderij van de familie Johnson.

Fransesca wijst hem de weg, nodigt hem uit voor een glas ijsthee, kookt voor hem en zo ontstaat een heftige romance.

Clint Eastwood die ook de regisseur is van deze film speelt de mannelijke hoofdrol en Meryl Streep de vrouwelijke hoofdrol. Beiden zijn wat oudere ervaren topacteurs en deze film is fantastisch gespeeld.

Een van de aller indrukwekkendste liefdesfilms die ik ooit gezien heb. Ook voor mensen die niet speciaal fan zijn van Eastwood of Streep.

Op IMDB krijgt "The bridges of Madison County" van bijna 65.000 mensen een waardering van 7,6.

   

Reacties op dit blog zijn meer dan welkom.