Lezers die mijn blog al langer volgen, weten dat ik regelmatig twijfel of ik door moet gaan met bloggen, of er een tijdje of definitief mee moet stoppen. Het bloggen is een beetje een uit de hand gelopen bezigheid. Toen ik op 20 juni 2014 met mijn blog begon, was het in eerste instantie mijn idee om de boekbesprekingen die ik al op librarything had gepubliceerd over te zetten naar een eigen gemaakt blog. Zodoende kwam er in het begin iedere dag een oude bespreking op mijn blog, regelmatig aangevuld met een nieuwe, als ik weer eens een boek had gelezen.
Behalve boekbesprekingen op dit blog publiceerde ik ook besprekingen van restaurants op iens.
In augustus 2015 was ik het zat, ik dacht er voorgoed mee te stoppen. Na een pauze van 2,5 maanden, bleek ik tot mijn eigen verbazing weer begonnen te zijn met bloggen. Ik had mijn blog een nieuwe naam gegeven: Erik schrijft in plaat van Erik leest. Nu met niet alleen boekbesprekingen, maar ook besprekingen van films, restaurants, en zo nu en dan een recept of een cd-bespreking. Ook plaats ik af en toe wat meer algemene artikelen, zoals afgelopen november en december een serie van 20 stukjes over hoe het is om te leven als psychiatrisch patiënt. Nadat ik in januari en februari nog 19 oude jaaroverzichten van gelezen boeken heb gepubliceerd, heb ik het gevoel dat ik wel een beetje klaar ben met het bloggen.
Er zijn verschillende redenen om ermee te stoppen:
- Het bloggen slokt een groot deel van mijn vrije tijd op. Met lezen, films kijken, het bijhouden van andere blogs en schrijven voor mijn eigen blog, ben ik naar schatting toch wel zo'n 2,5 uur per dag bezig. Ik hoop in de toekomst meer te gaan wandelen, en ook meer activiteiten te ondernemen samen met vrienden.
- Bloggen is een nogal solitaire bezigheid. Toen ik begon met bloggen had ik de naïeve hoop om collega-bloggers te ontmoeten en zo nieuwe vrienden te maken. Hoewel ik een aantal collega-bloggers graag zou ontmoeten, is het hier nooit van gekomen.
- Ik vraag mij hardop af of het zinvol is (voor mijzelf of voor anderen) om verslag te doen op het internet over wat mij bezighoudt. Inmiddels heb ik al het nodige geschreven en verder wordt er zoveel geschreven op het internet, dat iedereen die dat wilt meer dan genoeg informatie kan vinden over te lezen boeken, te bekijken films, te luisteren muziek, te bezoeken restaurants en daarnaast nog een heleboel meer persoonlijke verhalen.
- Ik vind mijzelf niet zo'n geweldige schrijver. Bovendien heb ik niet de onverzadigbare behoefte om te schrijven en heb ik ook verder geen ambities als schrijver.
Ik kan natuurlijk niet in de toekomst kijken. Niets is zo veranderlijk als een mens. Het kan best zijn dat ik binnen korte tijd, of over een wat langere tijd het bloggen weer oppak. We zullen zien.
Rest mij nog om mijn lezers te bedanken. Het gaat jullie goed!
Reacties op dit blog zijn meer dan welkom.
zaterdag 14 april 2018
donderdag 12 april 2018
Dvd: Eat pray love
Eat pray love (Verenigde Staten, 2010): 135 minuten: Regisseur Ryan Murphy
"Eat pray love" is de verfilming van het gelijknamige boek van Elizabeth Gilbert (gespeeld door Julia Roberts) over haar zoektocht naar zichzelf.
Het verhaal van de film is in een regel samen te vatten: een vrouw is ontevreden over haar huwelijk, besluit om te scheiden en gaat een jaar op reis op zoek naar zichzelf.
Liz gaat eerst 4 maanden naar Italië om Italiaans te leren en lekker te eten, vervolgens gaat ze 4 maanden naar India om in een Ashram dichter tot God te komen en als afsluiting 4 maanden naar Bali waar ze een nieuwe geliefde ontmoet.
De film is oppervlakkig, en niet verrassend of vernieuwend. Maar hij doet precies waar ze in Hollywood zo goed in zijn, een onderhoudend verhaal vertellen met een mooie hoofdrolspeelster en aangename bijfiguren met bijbehorende mooie beelden voor het grote publiek. Het voelt als een onderdompeling in een warm bad. Ik heb een aangename avond gehad. Erg prettig om tot je te nemen met een grote zak chips of popcorn en een biertje of een cola onder handbereik!
Op IMDB wordt deze film afgebrand met een waardering van 5,7 en ook in mijn filmgids (Radio Times 2017) krijgt hij maar 2 sterren. Oordeelt u zelf. Voor een veel uitgebreidere bespreking van zowel het boek als de film, zie het blog van Bettina.
"Eat pray love" is de verfilming van het gelijknamige boek van Elizabeth Gilbert (gespeeld door Julia Roberts) over haar zoektocht naar zichzelf.Het verhaal van de film is in een regel samen te vatten: een vrouw is ontevreden over haar huwelijk, besluit om te scheiden en gaat een jaar op reis op zoek naar zichzelf.
Liz gaat eerst 4 maanden naar Italië om Italiaans te leren en lekker te eten, vervolgens gaat ze 4 maanden naar India om in een Ashram dichter tot God te komen en als afsluiting 4 maanden naar Bali waar ze een nieuwe geliefde ontmoet.
De film is oppervlakkig, en niet verrassend of vernieuwend. Maar hij doet precies waar ze in Hollywood zo goed in zijn, een onderhoudend verhaal vertellen met een mooie hoofdrolspeelster en aangename bijfiguren met bijbehorende mooie beelden voor het grote publiek. Het voelt als een onderdompeling in een warm bad. Ik heb een aangename avond gehad. Erg prettig om tot je te nemen met een grote zak chips of popcorn en een biertje of een cola onder handbereik!
Op IMDB wordt deze film afgebrand met een waardering van 5,7 en ook in mijn filmgids (Radio Times 2017) krijgt hij maar 2 sterren. Oordeelt u zelf. Voor een veel uitgebreidere bespreking van zowel het boek als de film, zie het blog van Bettina.
dinsdag 10 april 2018
Annie Leibovitz: Portretten 2005-2016
Annie Leibovitz: Portretten 2005-2016 (Verenigde Staten, 2017): 305 blz: Vertaald door Hilde Pauwels (2017): Uitgeverij Lannoo: Oorspronkelijk uitgever Phaidon
Annie Leibovitz is waarschijnlijk 's werelds bekendste fotograaf van beroemdheden.
Ik kreeg het boek vandaag (27 maart) in huis en heb het meteen bekeken (de foto's) en de teksten doorgelezen.
Het boek is een visuele Who's who van beroemde kunstenaars, filmsterren, sporters en politici. Wat te denken van namen als: koningin Elizabeth 2, Barack Obama, Hilary Clinton, Clint Eastwood, Sharon Stone, Kate Winslet, Serena en Venus Williams, Michael Phelps, George Clooney, Leonard Cohen, Carla Bruni, Stephen Hawking en ga zo maar door.
De foto's zijn een genot om naar te kijken en ze zijn elk een kunstwerk op zich. Zoals Annie Leibovitz het zelf zegt: ze maakt foto's waarvan ze hoopt dat die de tand des tijds kunnen doorstaan. Wat mij betreft is ze daar meer dan in geslaagd, ik zal dit prachtige boek nog vaak openslaan!
Annie Leibovitz is waarschijnlijk 's werelds bekendste fotograaf van beroemdheden.Ik kreeg het boek vandaag (27 maart) in huis en heb het meteen bekeken (de foto's) en de teksten doorgelezen.
Het boek is een visuele Who's who van beroemde kunstenaars, filmsterren, sporters en politici. Wat te denken van namen als: koningin Elizabeth 2, Barack Obama, Hilary Clinton, Clint Eastwood, Sharon Stone, Kate Winslet, Serena en Venus Williams, Michael Phelps, George Clooney, Leonard Cohen, Carla Bruni, Stephen Hawking en ga zo maar door.
De foto's zijn een genot om naar te kijken en ze zijn elk een kunstwerk op zich. Zoals Annie Leibovitz het zelf zegt: ze maakt foto's waarvan ze hoopt dat die de tand des tijds kunnen doorstaan. Wat mij betreft is ze daar meer dan in geslaagd, ik zal dit prachtige boek nog vaak openslaan!
zondag 8 april 2018
Een aantal eenvoudige tips om makkelijk lekkerder en met meer plezier te eten
Jullie weten dat ik een lekkerbek ben. Zie mijn vele besprekingen van restaurants en een aantal van mijn favoriete recepten. Hieronder geef ik een aantal tips om het eten dat je klaarmaakt lekkerder te maken en te zorgen dat je met meer plezier eet. Ik ga hierbij uit van een gewone Hollandse maaltijd bestaande uit aardappelen, vlees en groenten, eventueel aangevuld met een soepje vooraf, een salade of een toetje (of alle drie!). Met een beetje ervaring en een beetje beleid kun je zo'n maaltijd in een half uur in elkaar zetten.
Mijn tips:
- Kook zelf! Ik heb een aantal vrienden die te lui zijn om te koken, maar als je echt lekker wilt eten, dan is het toch noodzaak dat je zelf fatsoenlijk leert koken (tenzij je een partner hebt die altijd voor je kookt). Dat kun je in een paar middagen leren en je hebt er je hele leven plezier van. Dus geen kant- en klare maaltijden of andere troep.
- Nodig eens iemand uit om mee te eten! Vrienden worden altijd graag uitgenodigd om mee te eten. Je doet hen er een plezier mee en je bezorgt jezelf een gezellige avond. Zelf vind ik niets zo vervelend als in mijn eentje te eten. Ik nodig dan ook bijna iedere avond wel iemand uit om mee te eten. Als je een beetje krap bij kas zit zoals ik, dan kun je ook rustig om een bijdrage in de kosten vragen, zeker als jij vaak degene bent die kookt. Ik reken meestal net ietsje meer dan de kosten van de ingrediënten, zodat ik zelf relatief goedkoop mee eet.
- Drink water bij het eten. Ik heb altijd twee flessen met anderhalve liter water in de koelkast staan.
- Koop de lekkerste aardappelen die je kunt vinden. Aardappelen kun je in alle prijsklassen kopen. De goedkoopste kosten een euro per 5 kilo, zijn een jaar oud en zitten vol met zand en onsmakelijke uitlopers. Koop dan liever nieuwe aardappelen voor 2 euro per kilo. Dat lijkt een hoop geld, maar hoeveel aardappelen eet je eigenlijk? De meeste mensen eten niet meer dan 250 gram aardappelen per persoon, dat kost dus slechts 50 eurocent per persoon. Bovendien hoef je nieuwe aardappelen alleen maar af te spoelen en niet te schillen, wat werk bespaart. Als je voor veel mensen moet koken kan dat een flink stuk schelen.
- Bak je vlees of vis in roomboter. Vreemd genoeg staat op vrijwel alle vleesverpakkingen: smelt de margarine. Margarine is echt een wanproduct dat nergens naar smaakt en roomboter is veel en veel lekkerder en volgens de nieuwste inzichten zeker niet ongezonder.
- Kruid het vlees alleen met een beetje (naar smaak!) versgemalen peperkorrels en eventueel wat zout. Laat andere kruiden achterwege, zeker de kruidensticks die vaak bij vlees geleverd worden en vol met smaakversterkers zitten. Gebruik sowieso nooit smaakversterkers! Zelfs als je lichaam er niet tegen protesteert (ik word er beroerd van) zijn ze nog niet gezond.
- Gebruik vlees dat snel klaar is, bijvoorbeeld biefstuk, varkenshaas, kipfilet, kippendijfilet, schnitzel, gehakt, tartaar, karbonaadjes.
- Leng de jus aan met wat kookvocht van de groenten of met wat melk, zodat je voor iedereen genoeg lekkere jus hebt.
- Kook groenten beetgaar! Groenten als bloemkool, broccoli, spruitjes, bospeen, sperziebonen, snijbonen winnen er enorm bij als ze niet helemaal gaar worden gekookt.
- Maak eens een salade. Een erg goed recept is dat van een tomaten-feta-olijvensalade. Voor een eenvoudige dressing kun je een theelepeltje honing nemen, daar wat balsamicoazijn doorheen roeren, vervolgens een flinke scheut olijfolie erdoor en af maken met een beetje versgemalen peper. Gemakkelijk te maken en veel lekkerder dan allerlei kant en klare dressings.
- Koop geen zakjes geraspte kaas, maar koop een goede rasp en rasp je kaas zelf! Veel lekkerder en bovendien een stuk goedkoper!
- Maak eens een soep vooraf! Ik heb twee heerlijk recepten voor pompoensoep en tomatensoep op dit blog staan. Je kunt bijna van alles soep maken. Kant en klare soepen smaken meestal nergens naar en zijn bovendien veel te zout.
- Als toetje kun je in plaats van kant en klare veel te zoete toetjes bijvoorbeeld wat vette Griekse yoghurt nemen met noten en honing. Een goed alternatief is een stuk fruit.
Ik hoop dat jullie wat met deze tips kunnen. Voor wie lekker gaat koken, alvast smakelijk eten!
Reacties op dit blog zijn meer dan welkom.
Mijn tips:
- Kook zelf! Ik heb een aantal vrienden die te lui zijn om te koken, maar als je echt lekker wilt eten, dan is het toch noodzaak dat je zelf fatsoenlijk leert koken (tenzij je een partner hebt die altijd voor je kookt). Dat kun je in een paar middagen leren en je hebt er je hele leven plezier van. Dus geen kant- en klare maaltijden of andere troep.
- Nodig eens iemand uit om mee te eten! Vrienden worden altijd graag uitgenodigd om mee te eten. Je doet hen er een plezier mee en je bezorgt jezelf een gezellige avond. Zelf vind ik niets zo vervelend als in mijn eentje te eten. Ik nodig dan ook bijna iedere avond wel iemand uit om mee te eten. Als je een beetje krap bij kas zit zoals ik, dan kun je ook rustig om een bijdrage in de kosten vragen, zeker als jij vaak degene bent die kookt. Ik reken meestal net ietsje meer dan de kosten van de ingrediënten, zodat ik zelf relatief goedkoop mee eet.
- Drink water bij het eten. Ik heb altijd twee flessen met anderhalve liter water in de koelkast staan.
- Koop de lekkerste aardappelen die je kunt vinden. Aardappelen kun je in alle prijsklassen kopen. De goedkoopste kosten een euro per 5 kilo, zijn een jaar oud en zitten vol met zand en onsmakelijke uitlopers. Koop dan liever nieuwe aardappelen voor 2 euro per kilo. Dat lijkt een hoop geld, maar hoeveel aardappelen eet je eigenlijk? De meeste mensen eten niet meer dan 250 gram aardappelen per persoon, dat kost dus slechts 50 eurocent per persoon. Bovendien hoef je nieuwe aardappelen alleen maar af te spoelen en niet te schillen, wat werk bespaart. Als je voor veel mensen moet koken kan dat een flink stuk schelen.
- Bak je vlees of vis in roomboter. Vreemd genoeg staat op vrijwel alle vleesverpakkingen: smelt de margarine. Margarine is echt een wanproduct dat nergens naar smaakt en roomboter is veel en veel lekkerder en volgens de nieuwste inzichten zeker niet ongezonder.
- Kruid het vlees alleen met een beetje (naar smaak!) versgemalen peperkorrels en eventueel wat zout. Laat andere kruiden achterwege, zeker de kruidensticks die vaak bij vlees geleverd worden en vol met smaakversterkers zitten. Gebruik sowieso nooit smaakversterkers! Zelfs als je lichaam er niet tegen protesteert (ik word er beroerd van) zijn ze nog niet gezond.
- Gebruik vlees dat snel klaar is, bijvoorbeeld biefstuk, varkenshaas, kipfilet, kippendijfilet, schnitzel, gehakt, tartaar, karbonaadjes.
- Leng de jus aan met wat kookvocht van de groenten of met wat melk, zodat je voor iedereen genoeg lekkere jus hebt.
- Kook groenten beetgaar! Groenten als bloemkool, broccoli, spruitjes, bospeen, sperziebonen, snijbonen winnen er enorm bij als ze niet helemaal gaar worden gekookt.
- Maak eens een salade. Een erg goed recept is dat van een tomaten-feta-olijvensalade. Voor een eenvoudige dressing kun je een theelepeltje honing nemen, daar wat balsamicoazijn doorheen roeren, vervolgens een flinke scheut olijfolie erdoor en af maken met een beetje versgemalen peper. Gemakkelijk te maken en veel lekkerder dan allerlei kant en klare dressings.
- Koop geen zakjes geraspte kaas, maar koop een goede rasp en rasp je kaas zelf! Veel lekkerder en bovendien een stuk goedkoper!
- Maak eens een soep vooraf! Ik heb twee heerlijk recepten voor pompoensoep en tomatensoep op dit blog staan. Je kunt bijna van alles soep maken. Kant en klare soepen smaken meestal nergens naar en zijn bovendien veel te zout.
- Als toetje kun je in plaats van kant en klare veel te zoete toetjes bijvoorbeeld wat vette Griekse yoghurt nemen met noten en honing. Een goed alternatief is een stuk fruit.
Ik hoop dat jullie wat met deze tips kunnen. Voor wie lekker gaat koken, alvast smakelijk eten!
Reacties op dit blog zijn meer dan welkom.
vrijdag 6 april 2018
Gijs van Tuijl & Ernst Veen (tekst) & Paul Kramer (foto's): Wondertuinen
Gijs van Tuijl & Ernst Veen (tekst) & Paul Kramer (foto's): Wondertuinen: De mooiste beeldentuinen van de wereld (Nederland, 2016): 176 blz: Uitgeverij Waanders
Eergisteren heb ik geblogd over de dvd-serie waarop dit boek gebaseerd is.
Als er ooit een boek verfilmd wordt, dan wordt de verfilming vaak met het boek vergeleken. Het is dan vaak bon ton om te zeggen dat men het boek beter vindt. Hier ben ik het lang niet altijd mee eens, er zijn in mijn ogen toch wel vrij veel films die ik beter vind dan de boeken waarop ze gebaseerd zijn.
In het geval van "Wondertuinen" is het al net zo. De dvd-serie vind ik briljant. Voor veel kunstboeken geldt dat de kwaliteit van de teksten lang niet de kwaliteit van de kunstwerken haalt. Dat is ook hier het geval.
Hoewel ik vind dat de teksten op zich niet eens zo slecht geschreven zijn, voegen ze in mijn ogen toch erg weinig toe. Nee, geef mij maar de dvd-serie!
Eergisteren heb ik geblogd over de dvd-serie waarop dit boek gebaseerd is.Als er ooit een boek verfilmd wordt, dan wordt de verfilming vaak met het boek vergeleken. Het is dan vaak bon ton om te zeggen dat men het boek beter vindt. Hier ben ik het lang niet altijd mee eens, er zijn in mijn ogen toch wel vrij veel films die ik beter vind dan de boeken waarop ze gebaseerd zijn.
In het geval van "Wondertuinen" is het al net zo. De dvd-serie vind ik briljant. Voor veel kunstboeken geldt dat de kwaliteit van de teksten lang niet de kwaliteit van de kunstwerken haalt. Dat is ook hier het geval.
Hoewel ik vind dat de teksten op zich niet eens zo slecht geschreven zijn, voegen ze in mijn ogen toch erg weinig toe. Nee, geef mij maar de dvd-serie!
woensdag 4 april 2018
Dvd: Tuinen van verwondering
Tuinen van verwondering (Nederland, 2016): 210 minuten
Iedereen die wel eens in de beeldentuin van het Kröller Muller museum heeft gelopen, weet dat het bijzonder aangenaam kan zijn om kunstwerken in een mooie natuurlijke omgeving te bekijken.
Ernst Veen, oud directeur van het Hermitage en de Nieuwe Kerk heeft als museumdirecteur veel beeldentuinen in de wereld bezocht. Hij heeft voor deze serie 6 tuinen opnieuw bezocht, in respectievelijk Nieuw Zeeland, Italië, Frankrijk, Verenigde Staten, Brazilië en Noorwegen.
Wat het eerste opvalt is de enorme omvang van de tuinen en de grootte van de kunstwerken die erin staan. Dit is geen kunst op de menselijke schaal, maar dit zijn vaak vele meters grote abstracte kunstwerken die prominent in het landschap aanwezig zijn.
Ernst Veen brengt het op een heel prettige manier. Hij ontmoet mensen, laat zich rondleiden door de tuinen en ervaart de kunstwerken. Dit is een kunstprogramma zoals een kunstprogramma eruit hoort te zien, de nadruk op de beelden, geen ingewikkeld jargon en aangenaam om naar te kijken.
Ik heb de laatste 10 jaren aardig wat programma's over kunst, individuele kunstenaars of fotografen gezien, maar nooit eerder werd ik zo geraakt door een kunstprogramma als bij "Tuinen van verwondering". Iedereen met ook maar een heel klein beetje belangstelling voor kunst zal hier enorm van genieten.
Ik heb deze serie gekocht naar aanleiding van de bespreking van Niek.
Iedereen die wel eens in de beeldentuin van het Kröller Muller museum heeft gelopen, weet dat het bijzonder aangenaam kan zijn om kunstwerken in een mooie natuurlijke omgeving te bekijken.Ernst Veen, oud directeur van het Hermitage en de Nieuwe Kerk heeft als museumdirecteur veel beeldentuinen in de wereld bezocht. Hij heeft voor deze serie 6 tuinen opnieuw bezocht, in respectievelijk Nieuw Zeeland, Italië, Frankrijk, Verenigde Staten, Brazilië en Noorwegen.
Wat het eerste opvalt is de enorme omvang van de tuinen en de grootte van de kunstwerken die erin staan. Dit is geen kunst op de menselijke schaal, maar dit zijn vaak vele meters grote abstracte kunstwerken die prominent in het landschap aanwezig zijn.
Ernst Veen brengt het op een heel prettige manier. Hij ontmoet mensen, laat zich rondleiden door de tuinen en ervaart de kunstwerken. Dit is een kunstprogramma zoals een kunstprogramma eruit hoort te zien, de nadruk op de beelden, geen ingewikkeld jargon en aangenaam om naar te kijken.
Ik heb de laatste 10 jaren aardig wat programma's over kunst, individuele kunstenaars of fotografen gezien, maar nooit eerder werd ik zo geraakt door een kunstprogramma als bij "Tuinen van verwondering". Iedereen met ook maar een heel klein beetje belangstelling voor kunst zal hier enorm van genieten.
Ik heb deze serie gekocht naar aanleiding van de bespreking van Niek.
maandag 2 april 2018
Wat ik van het bloggen, andermans blogs en mijn eigen blog vind
Ik vind bloggen best een leuke bezigheid. Dan bedoel ik niet eens zozeer het schrijven van stukjes voor mijn eigen blog, als wel het reageren op reacties van anderen, het volgen van andere blogs en het daar achterlaten van reacties. Ik vind dat een goed blogartikel niet te lang moet zijn. Je moet het in maximaal 3 minuten kunnen lezen, een artikel waar je 10 minuten over doet is duidelijk te lang. Hier in het kort wat ik vind van een 4-tal voor mij zeer inspirerende blogs.
Allereerst wil ik Anna's leesreis noemen, het blog van Anna van Gelderen. Dit blog was mijn eerste kennismaking met het fenomeen bloggen. Ik had het boek "Nooit meer slapen" van Willem Frederik Hermans gelezen en keek of er meer mensen waren die daar iets over geschreven hadden en kwam zo terecht bij het blog van Anna. Via het blog van Anna en de boekbloggersbijeenkomst van 2012 heb ik een aantal andere bloggers leren kennen, die ik voor het merendeel nog steeds volg.
Het is duidelijk te lezen dat Anna zeer veel aandacht besteedt aan het schrijven van haar stukjes. Al haar stukken zijn mini kunstwerkjes, zeer goed geschreven en ze geven goed weer waarom je een boek wel of niet moet lezen. Anna heeft ook een uitgebreide lezerskring waarvan velen af en toe op haar stukjes reageren. Die reacties behandelt ze altijd zeer zorgvuldig. Het enige waar ik mij wel eens aan stoor, is dat Anna een beetje een schooljuf is, als je ergens een onzorgvuldigheid schrijft of onjuist redeneert, dan wordt dat gelijk opgemerkt en je vermanend toegesproken. Verder niets dan lof!
Bettina schrijft van Bettina Grissen is de grote inspiratiebron voor mijn eigen blog. Zij schrijft niet alleen zeer goede boekrecensies, maar ze schrijft over zaken als: geschiedenis, uitstapjes van school, lesgeven, yoga, films, musea, haar balkon en illustreert dit met veelzeggende eigengemaakte foto's. De naam van mijn eigen blog en de afwisseling van verschillende onderwerpen heb ik van haar overgenomen.
Eerlijk is eerlijk, ik vind Bettina de beste schrijver van alle Nederlandstalige bloggers die ik volg en van alle blogs die ik lees, lees ik haar blog met het grootste plezier. Ze weet heel goed complexe materie zoals bijvoorbeeld het conflict in het Midden-Oosten in zeer heldere bewoordingen te verduidelijken.
Heldenreis van Hella Kuipers is een blog dat ik bewonder om 2 redenen. Ten eerste is Hella zeer openhartig over haar eigen leven en de beperkingen die ze heeft als gevolg van een zeer slopende ziekte. Ten tweede kan Hella als geen ander aangeven wat er in een boek (of stuk ) wel deugt en wat er niet deugt. Dit alles schrijft zij zeer vilein op. Zij is niet voor niets schrijfcoach van beroep!
Ik hoop dat jullie nog lang doorgaan met jullie inspirerende blogs!
Dan is er nog een Engelstalig blog dat ik wil noemen: Tony's reading list van Tony Mallone. Tony schrijft zeer onderhoudende, goed beargumenteerde stukken over boeken uit de wereldliteratuur die oorspronkelijk niet in het Engels zijn geschreven, maar wel in het Engels zijn vertaald. Zijn stukken zijn wel een beetje aan de lange kant.
Voor wat betreft mijn eigen blog, waar ik naar streef is dat mijn stukjes prettig leesbaar zijn en ook dat men na het lezen ervan zelf kan bepalen of iets wel of niet de moeite waard is. Als dat gelukt is, dan ben ik tevreden. Ik geef geen uitgebreide samenvatting van de inhoud van de boeken die ik lees, daarvoor moeten mijn lezers die boeken zelf maar lezen. Waar ik wel veel voldoening uit haal is het zoeken naar mooie citaten. Ik maak mijzelf graag wijs dat ik daar een meester in ben.
Verder volg ik met veel plezier de blogs van onder andere: Arjen, Barbara, Conny, Jacqueline, Jan Anton, Jannie, Johanna, Joke, Koen, Marc, Mark, Marloes, Niek, Sandra, Teunis
Reacties op dit blog zijn meer dan welkom.
Allereerst wil ik Anna's leesreis noemen, het blog van Anna van Gelderen. Dit blog was mijn eerste kennismaking met het fenomeen bloggen. Ik had het boek "Nooit meer slapen" van Willem Frederik Hermans gelezen en keek of er meer mensen waren die daar iets over geschreven hadden en kwam zo terecht bij het blog van Anna. Via het blog van Anna en de boekbloggersbijeenkomst van 2012 heb ik een aantal andere bloggers leren kennen, die ik voor het merendeel nog steeds volg.
Het is duidelijk te lezen dat Anna zeer veel aandacht besteedt aan het schrijven van haar stukjes. Al haar stukken zijn mini kunstwerkjes, zeer goed geschreven en ze geven goed weer waarom je een boek wel of niet moet lezen. Anna heeft ook een uitgebreide lezerskring waarvan velen af en toe op haar stukjes reageren. Die reacties behandelt ze altijd zeer zorgvuldig. Het enige waar ik mij wel eens aan stoor, is dat Anna een beetje een schooljuf is, als je ergens een onzorgvuldigheid schrijft of onjuist redeneert, dan wordt dat gelijk opgemerkt en je vermanend toegesproken. Verder niets dan lof!
Bettina schrijft van Bettina Grissen is de grote inspiratiebron voor mijn eigen blog. Zij schrijft niet alleen zeer goede boekrecensies, maar ze schrijft over zaken als: geschiedenis, uitstapjes van school, lesgeven, yoga, films, musea, haar balkon en illustreert dit met veelzeggende eigengemaakte foto's. De naam van mijn eigen blog en de afwisseling van verschillende onderwerpen heb ik van haar overgenomen.
Eerlijk is eerlijk, ik vind Bettina de beste schrijver van alle Nederlandstalige bloggers die ik volg en van alle blogs die ik lees, lees ik haar blog met het grootste plezier. Ze weet heel goed complexe materie zoals bijvoorbeeld het conflict in het Midden-Oosten in zeer heldere bewoordingen te verduidelijken.
Heldenreis van Hella Kuipers is een blog dat ik bewonder om 2 redenen. Ten eerste is Hella zeer openhartig over haar eigen leven en de beperkingen die ze heeft als gevolg van een zeer slopende ziekte. Ten tweede kan Hella als geen ander aangeven wat er in een boek (of stuk ) wel deugt en wat er niet deugt. Dit alles schrijft zij zeer vilein op. Zij is niet voor niets schrijfcoach van beroep!
Ik hoop dat jullie nog lang doorgaan met jullie inspirerende blogs!
Dan is er nog een Engelstalig blog dat ik wil noemen: Tony's reading list van Tony Mallone. Tony schrijft zeer onderhoudende, goed beargumenteerde stukken over boeken uit de wereldliteratuur die oorspronkelijk niet in het Engels zijn geschreven, maar wel in het Engels zijn vertaald. Zijn stukken zijn wel een beetje aan de lange kant.
Voor wat betreft mijn eigen blog, waar ik naar streef is dat mijn stukjes prettig leesbaar zijn en ook dat men na het lezen ervan zelf kan bepalen of iets wel of niet de moeite waard is. Als dat gelukt is, dan ben ik tevreden. Ik geef geen uitgebreide samenvatting van de inhoud van de boeken die ik lees, daarvoor moeten mijn lezers die boeken zelf maar lezen. Waar ik wel veel voldoening uit haal is het zoeken naar mooie citaten. Ik maak mijzelf graag wijs dat ik daar een meester in ben.
Verder volg ik met veel plezier de blogs van onder andere: Arjen, Barbara, Conny, Jacqueline, Jan Anton, Jannie, Johanna, Joke, Koen, Marc, Mark, Marloes, Niek, Sandra, Teunis
Reacties op dit blog zijn meer dan welkom.
Abonneren op:
Posts (Atom)