Edward Buscombe: Cinema today

Edward Buscombe: Cinema today (Groot Brittannië, 2003): 489 blz: Uitgeverij Phaidon

"Cinema today" is een prachtig uitgegeven groot formaat boek met heel veel schitterende illustraties over de film tussen ongeveer 1970 en 2003. Er zijn in het boek veel paginagrote illustraties of zelfs over de volle twee pagina's met fragmenten uit bekende films. Het doorbladeren van het boek zorgt voor een feest der herkenning.

Helaas vind ik de teksten aanzienlijk minder interessant. Het boek is opgedeeld in 20 hoofdstukken. De eerste 11 hoofdstukken zijn thematisch onderverdeeld en gaan over de Amerikaanse films. Hoofdstuk 12 tot en met 19 gaan steeds over een grote regio elders in de wereld en hoofdstuk 20 is een zeer kort hoofdstuk over de toekomst van de film.

In zijn tekst noemt Buscombe zeer veel films, ik denk dat hij ruim 2.000 films bij naam noemt. Ik vermoed dat dat bijna alle films zijn die in Engeland enige indruk in de bioscoop hebben gemaakt. De meeste van die films worden in een enkele zin beschreven, en Buscombe geeft vrijwel nooit zijn eigen mening over de besproken films. Hierdoor heb ik geen enkel houvast over welke films die besproken zijn de moeite van het bekijken waard zijn.

Wat ik ook jammer vind is dat er geen enkele film of serie wordt besproken die voor de televisie is gemaakt. Series als: "Monthy Python's Flying Circus", "Fawlty Towers", de "7-Up series", de "Reisprogramma's van Michael Palin", de "Natuurdocumentaires van de BBC"en het Tsjechische "Buurman en Buurman" zijn veel interessanter dan 99% van de bioscoopfilms die zijn gemaakt.

Kortom, dit boek koop je vanwege de plaatjes en niet om de bijbehorende teksten te lezen. Een gemiste kans!

Illustraties *****
Tekst ***

   

Reacties op dit blog zijn meer dan welkom.
 

Films door Satyajit Ray geregisseerd

Hieronder volgt een lijst van de films die door Satyajit Ray zijn geregisseerd, zijn laatste film als eerste. Vermeld zijn het jaar waarin de film is uitgekomen, de Bengaalse titel, de Engelse titel, het aantal bezoekers op IMDB dat de film heeft gewaardeerd en de waardering op IMDB. Opvallend is dat de 3 films over Apu, zijn debuut en de 2 vervolgen veruit het meest bekeken zijn. Dat vind ik toch enigszins triest gezien de ontwikkeling die Ray in zijn carrière heeft doorgemaakt. Hij heeft zoveel meer gemaakt dan alleen die 3 films over Apu. Wat opvalt zijn de hoge waarderingen voor zijn films. De cijfers klopten op de dag dat ik deze lijst samenstelde: 4 juni 2019. De sterrenwaarderingen zijn van mij. Ik hoop ooit nog alle films van Ray op dvd te zien, maar dat zal erg lastig worden gezien de geringe verspreiding van een aantal van zijn films.

***** 1991 Agantuk (The stranger) (2.200, 8,1)
 1990 Shakha Proshakha (Branches of the tree) (520, 7,7)

**** 1989 Ganashatru (An enemy of the people) (800, 7,4)

 1987 Sukumar Ray (Short documentary) (over de vader van Ray) (75, 8,1)

**** 1984 Ghare-Baire (The home and the world) (960, 7,7)

 1981 Pikoor Diary (TV Short) (210, 7,7)

**** 1981 Sadgati (TV Movie) (Deliverance) (320, 8,0)

 1980 Heerak Rajar Deshe (The kingdom of diamonds) (1.800, 8,8)

**** 1979 Joi Baba Felunath (The elephant God) (1.300, 8,0)

***** 1977 Shatranj Ke Khilari (The chess players) (2.700, 7,8)

 1976 Bala (Documentary short) (47, 7,6)

 1975 Jana Aranya (The middle man)  (1.100, 8,3)

 1974 Sonar Kella (The golden fortress) (1.600, 8,4)

***** 1973 Ashani Sanket (Distant thunder)  (1.100, 8,1)

 1972 The Inner Eye (Documentary short) (98, 7,9)

 1971 Sikkim (Documentary) (130, 7,4)

**** 1971 Seemabaddha (Company limited) (890, 7,9)

**** 1970 Pratidwandi (The adversary) (1.200, 8,2)

***** 1970 Aranyer Din Ratri (Days and nights in the forest) (2.000, 8,2)

 1969 Goopy Gyne Bagha Byne (The adventures of Goopy and Bagha) (1.800, 8,8)

 1967 Chiriyakhana (The zoo) (610, 7,3)

**** 1966 Nayak (The hero) (2.700, 8,3)

 1965 Two (TV Short) (310, 7,7)

**** 1965 Kapurush (The coward) (1.100, 7,8)

**** 1965 Mahapurush (The holy man) (890, 7,3)

***** 1964 Charulata (The lonely wife) (4.300, 8,2)

***** 1963 Mahanagar (The big city) (2.800, 8,3)

***** 1962 Abhijaan (The expedition) (880, 8,0)

 1962/I Kanchenjungha (810, 7,9)

 1961 Rabindranath Tagore (Documentary) (240, 7,3)

**** 1961 Teen Kanya (Three daughters) (1.200, 8,1)

**** 1960 Devi (The goddess) (1.600, 7,9)

**** 1959 Apur Sansar (The world of Apu) (9.800, 8,3)

**** 1958 Jalsaghar (The music room) (4.500, 8,1)

 1958 Parash Pathar (The philosopher's stone) (850, 7,7)

**** 1956 Aparajito (The unvanquished) (9.600, 8,2)

***** 1955 Pather Panchali (Song of the little road) (19.200, 8,5)

Reacties op dit blog zijn meer dan welkom

Satyajit Ray

Satyajit Ray. Wie, zullen jullie zeggen. Ik vermoed dat verreweg de meeste Nederlanders nog nooit van deze man hebben gehoord. Toch wordt Satyajit Ray door filmcritici en filmliefhebbers van over de hele wereld, beschouwd als een van de belangrijkste regisseurs ooit.

Satyajit Ray, was geboren in Calcutta in 1921 en stierf ook daar in 1992, op 70-jarige leeftijd. Tussen 1955 (Pather Panchali, song of the little road) en 1992 (Agantuk, the stranger) heeft hij in totaal 37 films gemaakt, waarvan ik er inmiddels 22 in huis heb en heb gezien. Zelf beschouw ik het oeuvre van Ray, als het meest interessante oeuvre van een filmmaker dat ik ken.

Ray wordt in de eerste plaats geroemd als filmmaker, maar hij was op meerdere terreinen zeer begaafd. Hij was een van bekendste Bengaalse schrijvers en voor de meeste van zijn films schreef hij zelf het script. Hij redigeerde een tijdschrift voor kinderen waarbij hij alles deed: hij schreef de teksten, maakte de illustraties en maakte zelfs de kruiswoordpuzzels.

Ook was hij een zeer begaafd componist. Voor zijn eerste films liet hij de muziek componeren door bekende musici als Ravi Shankar en Ali Akbar Khan. Hij was niet heel erg tevreden over die samenwerking en bedacht dat hij het zelf beter kon. Voor het overgrote deel van zijn films componeerde hij zelf de muziek. Wie de muziek van zijn latere films beluistert, moet hem gelijk geven, hij kon het zelf inderdaad beter.

Hij was opgeleid voor grafisch vormgever. De illustraties die hij heeft gemaakt voor boekomslagen worden wereldwijd geroemd. Ook bemoeide hij zich met het ontwerpen van decors en kostuums.

Voor een wereldberoemde artiest, had hij weinig pretenties. Hij woonde samen met zijn vrouw en zijn enige zoon in een gehuurde flat in Calcutta en leefde vrij eenvoudig. Omdat hij spaarzaam met zijn middelen omging kon hij vrij goedkoop films maken, zonder enige concessies te doen aan zijn artistieke vrijheid. Al met al heeft dit een groot aantal prachtige films opgeleverd.

Ik heb de afgelopen tijd, twee biografieën gelezen over Ray. De eerste die ik las was van Andrew Robinson, die de definitieve biografie schreef. Robinson schrijft onderhoudend, maar in een vrij moeilijk Engels. Hij bespreekt iedere film die Ray gemaakt heeft uitgebreid en heeft het kort over zijn leven en zijn andere activiteiten.

De tweede biografie over Ray die ik las, was van Marie Seton. Zij was een familievriend van Ray's familie en heeft veel met hem opgetrokken. De biografie van Marie Seton was de eerste (Robinson heeft veel aan haar ontleend) en haar biografie is in eenvoudiger Engels opgeschreven en leest daardoor veel makkelijker weg. Haar besprekingen van de films van Ray zijn dan weer wat minder diepgravend dan die van Robinson.

Beide biografieën zijn zeer de moeite waard, en ieder zal zijn eigen voorkeur hebben.

Satyajit Ray is niet een filmmaker die je op een of twee films moet beoordelen. Het is iemand van wie je een aantal films gezien moet hebben om de omvang van zijn genialiteit te beseffen. Het helpt ook erg als je geïnteresseerd bent in vreemde culturen, in dit geval de Indiase cultuur. Waarschijnlijk is er geen andere regisseur te bedenken die zijn eigen cultuur zo alomvattend in beeld heeft gebracht. Ik denk ook dat het zo is, dat je als je een film van Ray goed vindt, je ze waarschijnlijk allemaal goed vindt, en dat als je een film vindt tegenvallen, je ze waarschijnlijk allemaal vindt tegenvallen.

Ik hoop in de toekomst zo nu en dan een film te bespreken van deze geniale regisseur. Ik ben benieuwd of er onder de lezers van mijn blog mensen zijn die een of meerdere films van Ray hebben gezien.

De bibliotheek

Al van toen ik nog een klein jochie was, kom ik bij de bibliotheek. In die eerste jaren samen met mijn moeder bij de wijkbibliotheek in Het Zand, de wijk in Tilburg waar ik woonde. Later kwam ik daar alleen en ook bij de stadsbibliotheek in het centrum van Tilburg.

Ook toen ik ging studeren bleef ik lid van de bibliotheek, van de gemeentebibliotheken in Nijmegen en in Utrecht en van de Universiteitsbibliotheek.

Later toen ik gestopt was met mijn studie was ik of lid van de bibliotheek in Zeist of van die in Utrecht. Misschien dat ik in de afgelopen 45 jaren, 2 of 3 jaren niet lid ben geweest van een bibliotheek.

Ik vind de bibliotheek een erg fijne instelling. Vroeger kon je er alleen boeken lenen of zitten studeren (dat laatste deed ik altijd thuis). Tegenwoordig kun je er van alles doen. Behalve het lenen van boeken, cd's of dvd's, kun je er ook achter de computer zitten om bijvoorbeeld te e-mailen of om dingen op het internet op te zoeken, maar je kunt er ook een aantal kranten en tijdschriften lezen.

Meestal als ik in de bibliotheek van Lunetten kom, ben ik daar maar even. Ik breng de spullen terug die ik geleend heb en haal mijn nieuwe reserveringen op. Als ik in de centrale bibliotheek ben, dan kijk ik vaak wat langer rond, de collectie is daar ook veel uitgebreider.

Reacties op dit blog zijn meer dan welkom.

Recept: Pastasaus met aubergine

Ingrediënten voor 2 personen:
- Olijfolie
- 1 ui
- 1 aubergine
- 500 gram tomaten

Neem een grote pan met een stevige bodem. Bedek de bodem met een laagje olijfolie en zet de pan op hoog vuur. Schil de ui en snijdt hem in kleine blokjes. Gooi de uisnippers in de hete olie en bak ze een paar minuten tot de uitjes glazig zijn. Snijdt ondertussen de aubergine in stukjes en voeg de aubergine toe en bak die een paar minuten mee. Als laatste de tomaten wassen en in stukjes snijden, toevoegen en minimaal een half uur laten sudderen.

Zelf voeg ik geen kruiden toe aan deze saus, maar je kunt naar smaak: zout, peper, oregano of Italiaanse keukenkruiden toevoegen. Lekker met pasta of met rijst.

Bij grote eters kun je iets meer nemen.

Eet smakelijk!

Kamperen

Tijdens vakanties is kamperen altijd mijn favoriete vorm van overnachten geweest. Ik heb tussen mijn 17e en mijn 30e heel wat gekampeerd. Helaas is het voor mij sinds mijn 30e niet meer prettig om te kamperen door allerlei gezondheidsklachten.

Met mijn ouders heb ik nooit gekampeerd. Vooral mijn moeder hield er niet van. Mijn eerste kampeervakantie was een fietstocht naar Zweden, net na mijn eindexamen. Ik had van vrienden een eenpersoonstent geleend, een stevig katoenen geval van zo'n 5 kilo. Het was een enkeldakstent, als het regende en je raakte het dak aan, dan begon het op die plek door te lekken. Al op de 2e dag van het kamperen gebeurde dat en was werkelijk alles kletsnat. Toch heb ik doorgezet en nog een hele leuke vakantie gehad.

Voor de volgende vakantie, een fietstocht door Zuid-Engeland en Wales had ik een eigen tent gekocht. Dit was een dubbeldakstent, de problemen met het lekken bij regen waren over. De tent was ook heel wat lichter, nog geen 3 kilo.

Tussen 1984 en 1996 heb ik tijdens de meeste vakanties gekampeerd. Ik vond niets heerlijker dan slapen in de vrije natuur, al of niet op een camping. Na 1996 heb ik nog maar een keer een nacht gekampeerd, op een camping vlakbij het Noordzeestrand.

Reacties op dit blog zijn meer dan welkom.

Uit eten in Utrecht: Frites atelier

Sergio Hermans was chef-kok van Oud Sluis in Sluis, jarenlang samen met de Librije in Zwolle van Johnny de Boer, een van de 2 driesterrenrestaurants in Nederland. Sergio was en is een liefhebber van frites en heeft daarom een keten van frites ateliers opgericht, met als motto: "De beste frites met nog betere sauzen en toppings". Zoals men mag verwachten komt de receptuur van zowel de frites als van de sauzen en de toppings van Sergio zelf.

Aan de Steenweg in Utrecht is een van de zaken van frites atelier gevestigd. Ik heb er de afgelopen tijd 2 keer een portie frites gegeten. Een keer met de 2 porties standaardsauzen en een keer met stoofvlees.

Om met de frites te beginnen, de frites worden voorgesneden geleverd en zijn niet geschild (Oude wijven frites). De frites komen in een relatief klein bakje, kosten 3,50 euro, maar smaken dan ook geweldig (9).

De eerste keer at ik mijn frites met 2 standaardsauzen, een soort mayonaise en de andere weet ik al niet meer. De mayonaise was best smakelijk (8), maar ook weer niet zo bijzonder dat hij het verschil maakte. Dan is 1,50 euro voor een beetje saus toch wel vrij prijzig.

De tweede keer had ik wat stoofvlees over de frites. Voor 5 euro kreeg ik een klein beetje stoofvlees van naar schatting nog geen 75 gram. Het vlees was goed te eten, helaas zat er iets door wat een beetje zurig smaakte, waardoor het minder lekker was dan het had kunnen zijn (7).

Ik ga hier natuurlijk niet lopen vertellen dat het stoofvlees van Sergio Herman niet goed smaakt, maar eerlijk gezegd vind ik de smoor (runderstoofvlees) van Kolintang bij mij in de wijk veel beter smaken, en daar krijg je een portie van 100 gram voor 2,25 euro.

Er zijn meerdere vestigingen van frites atelier, maar toch betwijfel ik of dit concept aanslaat bij het grote publiek. Ik heb in ieder geval nog nooit een rij zien staan voor deze zaak, zoals ze wel staan voor Manneken Pis, een andere frites zaak, ook in Utrecht.

Reacties op dit blog zijn meer dan welkom.